Dzieci z oddziału przedszkolnego 6-latków GRUPY OA otoczone są serdeczną opieką wychowawczyni pani Barbary Szuckiej-Kicior

                

 

Organizacja procesu wychowawczo - dydaktycznego opiera się na realizacji założeń "Podstawy programowej" zatwierdzonej przez MEN. Realizacja podstawy wspierana jest wybranym przez Radę Pedagogiczną programem wychowania:  

Supersmyki B+. Autorzy: Praca zbiorowa wydawnictwo MAC Edukacja

Dzieci z oddziału przedszkolnego przed zajęciami lub po zajęciach mogą korzystać:

• ze świetlicy szkolnej,
• obiadów,
• terapii pedagogicznej, psychologicznej,
  
• zajęć z logopedą.

 

Pomagamy dziecku:

• poczuć się bezpiecznie w grupie rówieśniczej i w szkole,
• organizujemy zabawy i gry integrujące,
• w radzeniu sobie w nowych sytuacjach,
• w kształtowaniu odporności emocjonalnej,
• odróżniać to co jest dobre, a co złe,
• rozwijać postawy asertywne,
• rozwijać własną samodzielność, dbać o zdrowie i sprawność ruchową poprzez gry i zabawy ruchowe (spotkania z pielęgniarką szkolną, gry i zabawy na świeżym powietrzu)
• poznawać sztukę (wyjścia do muzeum, kina, wyjazdy do teatru, udział w koncertach umuzykalniających w wykonaniu Filharmonii Radomskiej),
• uczymy się przez zabawę rozwijać zdolności plastyczne, intelektualne.

 

ZABAWY I ĆWICZENIA ROZWIJAJĄCE SŁUCH FONEMATYCZNY

Zachęcam gorąco do różnego rodzaju zabaw i ćwiczeń, które przygotują dziecko do nauki czytania i pisania. Są to ćwiczenia polegające na analizie i syntezie wyrazów. Na początek krótkie przypomnienie

SŁUCH  FONEMATYCZNY- umiejętność rozróżniania fonemów ( dźwięków mowy ludzkiej). Oznacza to, że dziecko może wyodrębnić z potoku mowy- wyrazy, w wyrazach- sylaby, w sylabach- głoski, a także uchwycić kolejność głosek w wyrazie. Właściwie wykształcony słuch fonematyczny umożliwia prawidłową wymowę, wychwytywanie różnic między słowami podobnie brzmiącymi, ale mającymi inne znaczenie, a w końcu dokonywanie analizy i syntezy słuchowej wyrazów, co stanowi podstawę w nauce czytania i pisania. Zaburzenia słuchu fonematycznego często powodują trudności w czytaniu (uporczywe literowanie) i pisaniu ze słuchu.

GŁOSKA - to najmniejszy dźwięk mowy ludzkiej, który można wyodrębnić słuchem.

LITERA- to graficzny (pisany) znak głoski. W zapamiętaniu różnicy między głoską, a literą pomóc może dzieciom rymowanka: 

„Literę widzę oraz piszę.                                                                                                    

Głoskę wymawiam oraz słyszę, Czyli innymi słowy: Głoski to dźwięki mowy”

 

Przykłady zabaw i ćwiczeń:

1. rozpoznawanie dźwięków wydawanych przez różne instrumenty i przedmioty ( gniecenie gazety, przelewanie wody, przesypywanie kaszy, stukanie klockami itp.), rozpoznawanie głosów zwierząt i sprzętu gospodarstwa domowego.

2.  odtwarzanie przez dzieci słyszanego rytmu przy pomocy wyklaskiwania, wytupywania, wystukiwania.

3. rozpoznawanie melodii piosenek po zaśpiewanym fragmencie

4. wyróżnianie wyrazów w zdaniu, przeliczanie ile jest wyrazów w zdaniu (tyle podskoków, ile słyszymy wyrazów w zdaniu itp.)

5. wyróżnianie sylab w wyrazie, najlepiej za pomocą klaskania (jedna sylaba- jedno klaśnięcie), przeliczanie sylab w wyrazie i np. tyle podskoków, przysiadów ile jest sylab.

6. zabawa w kończenie wyrazów- podajemy dziecku pierwszą sylabę np. ko- a dziecko dodaje- ło ( powstaje: koło)

7. łańcuch sylabowy: dziecko wypowiada dwusylabowy wyraz, dzieli go na sylaby, druga sylaba staje się początkiem nowego wyrazu, np. wa-ta, ta-ma, ma-ja, ja-ma)

8. wyróżnianie głosek w wyrazach- najpierw na początku wyrazu, potem na końcu wyrazu i w środku wyrazu. Można użyć do tej zabawy obrazków, spośród których dziecko wyszuka obrazki zaczynające się na daną głoskę

9. wymyślanie rymujących się wyrazów , a także szukanie obrazków, których nazwy się rymują, np.  grzyby-ryby, kotek-płotek itp.

10. układanie kilku wyrazów w kolejności od najkrótszego do najdłuższego (a, po, las, okno, lalka, komputer) i odwrotnie

11. rysowanie przedmiotów zaczynających się daną głoską(kończących się lub mających w środku daną głoskę)

12. słuchanie wierszy, w których występuje jak najwięcej dźwięków do naśladowania. Można wykorzystać następujące utwory: „ Lokomotywa”, „ Ptasie radio”, „Kotek”. Zabawy dźwiękonaśladowcze.

13. dobieranie w pary wyrazów, które różnią się tylko jedną głoską(koza-kosa, mama-dama, tata-data, pije-bije, Ala-Ola).

14. podkreślanie czerwoną kredką wyrazów, które „ syczą”, a niebieską, tych które „ szumią” (sok, , puszka, szachy, postój, proszek, ser) lub rozdzielanie obrazków przedstawiających nazwy przedmiotów, które „syczą” na jedną stronę, które „ szumią” na drugą stronę lub gdy dorosły wymawia wyraz szumiący to dziecko, np. podskakuje, a jak wymawia wyraz syczący to dziecko klaszcze itp. Można zastosować różne modyfikacje tej zabawy.

15. wymyślanie ciągu wyrazów na daną głoskę, np. wszyscy wymyślają wyrazy na głoskę „k”

16. wyszukiwanie wyrazu, który zaczyna się na ostatnią

17. głoskę poprzedniego wyrazu ( mąka- Adam- most- tygrys- samochód- dom- motocykl- lalka- akwarium- motyl- lego, ogórek, ..........)

18. podczas tego rodzaju zabaw bardzo ważne jest aby wymawiać głoski w izolacji, czyli mówimy głoski krótko „r”, nie „ ry”„s” a nie „sy” „m”, a nie „my” itd.

 

Życzę przyjemnej zabawy z dziećmi.

Barbara Szucka-Kicior

nauczycielka oddziału przedszkolnego

 

Bibliografia:

E. Chmielewska „ Zabawy logopedyczne i nie tylko” MAC 1996r.

materiały z sieci Internet .